Kinken in Kabels – Het vervolg

We zijn weer een paar stappen verder in het afhandelen van allerlei issues rondom onze finca. Het blijft een avontuur!

Gisteren, dinsdag 10 juni, zijn we samen met Damian nog eens bij de finca gaan kijken. Gea wilde alvast wat dingen opmeten, dus mooi moment om weer even binnen te gluren. Maar de vraag of er nu een septic tank of een bezinkput ligt, blijft een mysterie. Niemand die het weet, zelfs de contactpersoon van de verkopers niet. Typisch Spaans, zullen we maar zeggen.

Omdat Kees benieuwd was naar de internetprovider van Molino el Tarahal – ja, een gehucht met 17 inwoners en gewoon glasvezel! – belde Damian met Malcolm, met wie Kees vorig jaar al eens had gesproken. We spraken af om samen een biertje te doen bij het barretje bij het benzinestation op het kruispunt. Malcolm nam zijn vrouw Nicky mee, en het werd meteen gezellig. Ze wonen op nummer 17 en hebben dus glasvezel. Malcolm had zelfs een rekening meegenomen, zodat Kees alle info had die hij nodig had. Superhandig, en meteen leuk om de buren beter te leren kennen.

Het barretje is trouwens van Monica, die ook in het dorp woont, maar helaas was ze er niet. Was anders wel grappig geweest: in één middag de helft van het dorp leren kennen! Maar goed, terug naar het rioolvraagstuk: Malcolm wist ook niet of ze een septic tank of een bezinkput hebben. Er is in ieder geval nog nooit een pompwagen geweest om het ding leeg te pompen (wat bij een septic tank toch eens per jaar moet gebeuren), dus het zal wel een bezinkput zijn. We gaan er verder geen ruchtbaarheid aan geven – wettelijk mag het eigenlijk niet meer, maar een septic tank aanleggen kost zo een paar duizend euro. Dat geld besteden we liever ergens anders aan.

Dan de toegangsweg die gepland staat via de buren naar ons erf. Damian heeft via de notaris uitgezocht hoe het zit. Blijkbaar komt die weg straks halverwege het zij-terras uit, maar zolang we de muur die ons terrein omheint niet verplaatsen, is er niets aan de hand. Pas als we officieel een aanvraag indienen om de muur te verplaatsen, moet die anderhalve meter opschuiven. Dus: die muur lekker laten staan. Geen reden om daar nu iets aan te veranderen.

Het inmeten van het terrein loopt nog, Damian is er druk mee bezig. Dat is hopelijk binnen een week of wat geregeld.

En dan nog de afwijkingen in de registratie van de finca bij het kadaster. Er zijn twee inschrijvingen, maar dat schijnt in Spanje heel normaal te zijn. Ze werken met twee systemen: Registro en Kadastro. De dubbele inschrijving in het Kadastro maakt niet zoveel uit, het gaat om wat er in Registro staat. Die gegevens worden nu gecontroleerd en aangepast. Gelukkig heeft Damian een vriend bij het kadaster, dus dat kan lekker snel gaan.

Eigenlijk loopt alles best voorspoedig. Damian is bezig met het voorlopig koopcontract waarin alle afwijkingen netjes worden beschreven. Alles moet opgelost zijn voordat we echt kunnen kopen. Dat is even een juridisch dingetje, maar daar hebben we Linda weer voor. Als alles meezit, kunnen we eind september of begin oktober de finca in bezit krijgen. Dat is beter dan augustus, want dan is het toch veel te heet om te klussen!